Tek kişilik 'yalnızlık' ustayım ben,
Tıpkı bu yazıyı okuyan sen gibi...
Kimseler bilmez içimizdeki
Acılardan oluşturduğumuz
Okyanusun derinliğini
Ve o karanlık derinlikte
Nasıl boğulmadan yaşaya bildiğimizi
Kimseler duymaz,
İçimizde kırılgan güvercinlerin
Kan damlayan gözleriyle
Kanat çırpınışlarını
Kimse anlamaz
Suskunluğumuzun aslında
Avaz avaz bağırmak olduğunu
Ve kimse görmez
Görmek istemez
Bu sessizliğimizin cazibesiz gürültülerini..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder